Today is gonna be the day

Langzaam word ik wakker. Door de hoge ramen van de slagerij waarin ik woon, valt een bundel zonlicht precies in mijn bed. Dat is zo op elke zonnige dag, en ik vind het de perfecte manier van wakker worden. Hoewel ik vandaag voor een maand naar Indonesië vertrek, is dat niet het eerste waar ik aan denk…

Gisterenavond, net voordat we zouden beginnen aan mijn afscheidsmaal –zuurkool met spek en andijviestamp met rookworst- kreeg mijn moeder een cadeautje van mijn zusje Wendy en haar vriend Dennis. Twee zwangerschapstesten…ongelofelijk…Wendy is zwanger!! Wat er toen plaatsvond valt volgens mij onder de noemer ‘je had erbij moeten zijn’. Tranen van geluk, lacherige schouderklopjes voor Dennis, mama die de plek voor de box in haar nieuwe huis al aan het bepalen was, en een opvallend stille ome Roger. Een mooier cadeau voor mijn vertrek had ik me niet kunnen wensen.

Maar goed, Indonesië. Het land waar mijn opa geboren is, en waar ik zoveel over heb gehoord. Dat ik binnen een paar dagen in zijn geboortedorp zal staan, het huis kan zien waar hij gewoond heeft…het is allemaal nog een beetje onwerkelijk. Voor mijn gevoel heeft het zo moeten zijn dat ik deze reis, op dit moment in mijn leven, ga maken. Het klopt gewoon. En als ik terug kom, op 4 september, dan begint 3 dagen erna mijn leven als working lady. Geen OV meer, geen studiefinanciering, geen docenten…behalve ikzelf: Ronia Hitipeuw, teacher in theatre.

Als ik morgenmiddag (na 18 uur vliegen, joehoe) aankom in Jakarta, staat oom Pietje, papa’s broer, mij op te wachten. Samen gaan we dan naar oom Harry, papa’s andere broer, die in Jakarta woont met zijn vrouw Ronia Hitipeuw (en jullie maar denken dat ik een unieke naam heb haha) en hun 4 kinderen. Vanaf dan zullen we wel zien. Ik heb veel mooie dingen gelezen over Java. Een trip naar de Molukken staat in ieder geval op de planning, en ik wil eindigen in Bali om toeristisch bij te kunnen komen voor mijn terugvlucht.

Ik ben benieuwd hoe de mensen in Indonesië reageren op een blanke Hitipeuw :)

Lieve groetjes, Ronia.