Avocado enzo

“De ware ontdekkingsreis is geen speurtocht naar nieuwe landschappen, maar het waarnemen met nieuwe ogen.”
-Marcel Proust-

Tijdens mijn laatste dagen op Ambon heb ik alen van dik 1,5 meter geaaid. Geloof me; zo glad als een aal is geen understatement. Ze zwommen hier gewoon tussen de wassende vrouwen door in een helder riviertje, en lieten zich lokken dmv een raar keelgeluid en een half open ei. Tsja, dat moet je maar net weten. Gelukkig is alles hier te koop, ook dit soort wijsheden. Ik heb snachts een fakkeloptocht gezien door het Ambonese leger, en de dag erna een militaire parade met allemaal verschillende uniformen. De beste beschrijving van beide is denk ik 'strak'. Tijdens een strandwandeling zag ook Piet iets bewegen in het water...een hele groep dolfijnen!En net toen ik zei dat ik het zo leuk vond als er een zou springen...hopla, daar ging hij al, hoog boven de golven. Toen we even later gingen zitten zag ik in de boom boven mij een ENORME spin. Gelukkig wist mijn neef te vertellen dat het 'maar' een tarantula was. Toen ik wat beter ging kijken zag ik dat zijn familie ook aanwezig was. Ik geloof dat ik toen wat minder lekker zat.


Bali dan, waar ik sinds twee dagen ben. Ik begin bij waar ik net vandaan kom: de beauty salon. Een groter contrast tussen de schimmelachtige slaapkamer in Iha Mahu uit mijn vorige blog en mijn belevenis van vandaag kun je je niet voorstellen. Ik heb namelijk in een beauty salon het Spirit of Bali arrangement genomen, wat inhield: foot wash, traditional massage (jaja ook hier ging alles naar het putteke Michiel), body scrub, body mask, flower bath, body steam en een traditional facial. Die laatste bestond uit een cleansing, scrub, face mask, face massage en toner spray. Aantal mevrouwtjes: 4 stuks. Duur: ruim 3 uur. Kosten: (ik durf het bijna niet te zeggen) 13 euro. Zo goedkoop dat het bijna erg is.(Jaloers Freek? Hihi) In Nederland heb ik dat soort dingen nog nooit gedaan, maar dit kon ik natuurlijk niet weigeren. Sowieso was dit een lame ass dagje: heb verder nog geshopt en foto's laten maken in traditionele Balinese kledij.
Gisteren heb ik reuzenschildpadden ontmoet die twee keer zo zwaar waren als mij/ik (zelf kiezen Ferdi) en even oud als oom Pietje. Bizar trouwens dat iedereen denkt dat ik zijn vrouw ben...anyway.
Tekenen van het Hindoeisme vind je hier op elke hoek. Overal staan altaren vol offers van kleurige bloemetjes en stukjes eten. Gisteren hebben we een van de zes hoofdtempels van Bali bezocht, Ulu Watuh (voor de kenners onder ons). Een klein tempeltje op een enorme klif, met een prachtig uitzicht. Overal liepen apen rond, de een nog brutaler dan de ander. Het was dan ook niet voor niets dan veel mensen een stok bij zich hadden. Een aantal Hindi (is dat het meervoud?) zaten te bidden en werden bruut aangevallen door een groepje apen. Ik heb erg gelachen om een Japanse vrouw die tijdens een fotomoment werd bestormd door een aap en heel hard gilde. De aap pakte haar flesje water af, draaide de dop eraf en dronk het flesje leeg. Schitterend haha.
Tenslotte nog een uit de categorie eten: I love avocado. I love chocolate. Raad eens wat ik op heb...een avocadomilkshake met chocolade. Hallelujah!

Veel liefs, en blijf me schrijven. Vind ik echt heel leuk.

Ronia.