6 Engelse plaatsen in 9 dagen...GO!!

Mensen keken mij vaak gek aan als ik zei dat ik nog nooit in Londen was geweest. Oke, ik reis veel, en vooral nu ik een half jaar vrij heb, maar ook voor mij zijn er natuurlijk nog miljoenen onontdekte plekjes! Tijdens mijn trip in Engeland heb ik honderden kilometers afgelegd, omdat ik op 3 verschillende adressen bij vrienden ging logeren. De vlucht was eigenlijk het makkelijkst, haha. Na 45 minuten stond ik al op Londen Stansted; dat viel me alles mee! Maar toen bleek de reis pas te beginnen...een uur in een touringcar naar Londen, een half uur in de metro, en toen de trein naar Bristol. Dik 4 uur nadat mijn vliegtuig was geland kwam ik aan, maar Vladislav en Ivo stonden mij vreemd genoeg niet op te wachten. Oh ja, die storing bij Vodafone. Grom!

Bristol bleek een vriendelijke stad, doorkruist door de Avon. Aan de oevers ervan keken smalle felgekleurde huisjes neer op deze kalme rivier. In mijn reisgids las ik dat de huizen hun bonte kleuren droegen zodat dronken zeemannen hun eigen huis makkelijk konden herkennen, hihi. Graffiti kunstenaar Banksy komt uit Bristol, en ik heb een van zijn werken mogen aanschouwen. Sowieso is er veel street art te zien, en van hele hoge kwaliteit. Van subtiele urban knitting tot straten vol metershoge afbeeldingen. Vet! Het huis van het au pair gezin van Vladi stond op een enorme heuvel en de steile klim zorgde ervoor dat we keer op keer buiten adem waren. Het interieur was geweldig, vol grappige vondsten; echt een kunstenaarsnestje. Ik was meteen verliefd op het bad, zo'n oud model op pootjes. Toen ik ook daadwerkelijk moest gaan douchen bleek hoe onhandig design soms is. Je moest zittend douchen, omdat anders al het water door de (prachtige, dat dan weer wel) houten vloer zo via het plafond de keuken in liep...

Thuis had ik al een documentaire gezien over het plaatsje Bath, waar vroeger alle rijkelui kwamen om te zien en gezien te worden rondom een poepie chique badhuis. De hele binnenstad ademde geld uit, alles was groots en mooi. Vooral the Circus, een rond plein vol bomen met statige herenhuizen die in de ronding meebogen, vond ik gaaf om te zien. Ik zou Bath eerder aanraden van Londen, waar we de dag erna heen gingen. Oke, het was zaterdag EN paasweekend, maar het was walgelijk druk! Ik had het gevoel dat ik de hele dag in een lange Efteling rij stond, maar dan midden op straat. Al schuifelend bezochten we the National Gallery, Buckingham Palace en the Big Ben. We raakten bijna verstrikt in een groots kussengevecht midden op Trafalgar Square. Wat een feestje om te zien :)
Om de drukte te ontsnappen namen we de metro naar Canary Wharf, een moderne hippe wijk vol architectonische hoogstandjes. Ik was zo blij met de ruimte daar dat ik het niet eens erg vond dat ik de Tower Bridge niet had gezien haha. En voor dat Shakespeare museum ga ik graag een keertje terug.

Toen was het pasen! We hadden de trein genomen naar Saint Albans, een kwartier boven Londen, waar Ivo au pair is. Wat een luxe om aan te mogen schuiven bij Ivo's overdadige paasbrunch waar werkelijk niets op aan te merken viel. Applaus voor de kok! Met 5 Bulgaren aan tafel ontkwam ik niet aan het spelen van de eier gevechten, een paastraditie in Bulgarije, waarbij je elkaars eierschaal moet breken. Weer eens wat anders dan choco eieren zoeken :) In Londen had ik mijn knie overbelast, dus 3 dagen lang strompelde ik wat rond en keek film na film met mijn been omhoog.

Na 6 dagen nam ik afscheid van Vladi en Ivo en nam ik de trein, metro en megabus (bovenin, voorin, yeah!) naar Oxford. Mijn vriendin Eveline en haar verloofde Rogier wonen in Woodstock, een dorpje vlakbij Oxford, omdat Rogier een baan kreeg op Oxford University. Ondertussen heeft ook Eveline daar een contract in de wacht gesleept...joehoe! Woodstock was klein, groen en rustig, lekker Engels. Oxford vond ik een mooie stad, en de bijzondere verhalen rondom die beroemde Oxford University maakte het geheel wat mysterieus. Ik ben helemaal niet thuis in de academische wereld, en genoot van Rogiers verhalen. Niet alleen de gebouwen zelf, ook het reilen en zeilen daar binnen in klonken zo, zo...Harry Potter! Daar moest ik de hele tijd aan denken.

De drie dagen met Eveline en Rogier verliepen kalm, wat ook fijn was voor mijn nog altijd pijnlijke knie. Een wandeling over het landgoed van Blenheim Palace, vol fazanten en schaapjes, shoppen bij de Primark en de Charity Shops, rondstruinen op oude dorpskerkhofjes, heerlijk. Een van de hoogtepunten was toch wel dat Eef mij de plaats heeft kunnen laten zien waar zij ten huwelijk is gevraagd! De bruiloft gaat wellicht ook in Oxford plaats vinden, dus er is een kansje dat ik er volgend jaar weer te vinden ben.

Wat is het toch bijzonder om een land te kunnen verkennen met vrienden die er wonen! Ik ben een gelukkig meisje. Over 12 dagen vertrek ik alweer...verder weg, alleen en zonder vrienden aldaar. Thailand, see you soon!